"Onlar ki, yakın olduklarında verirler, uzak olduklarında överler, haksızlığa uğradıklarında affederler ve zulme uğradıklarında yer açarlar. Böyle kimseleri bulanlar başarı ve mutluluğa kavuşurlar."

Asil bir adam hesabını tekrarlamaz; bu dünyada kendini hesaba çeken, ahirette hesaba çekilmeyecektir.

Yine şöyle buyurmuştur: "Yüce Allah, cömertliğinden dolayı, bu dünyada kendinizi hesaba çekmenize izin verdi; sizi hesaba çekecek kimseyi tayin etmedi. Başkaları için ertelediği şeyi sizin için tercih etti ve şöyle dedi: {Bugün kendi kendinizin yargıcı olmanız size yeter}."

"Ne mutlu o kimseye ki, yatsı namazından sonra o günkü amellerini önüne koyar ve onları gözden geçirir. Eğer şükrü gerektiren bir şey bulursa şükreder, mağfireti gerektiren bir şey bulursa mağfiret diler, tövbeyi gerektiren bir şey bulursa tövbe eder...
hazır olana kadar.

Sonra kitabını bir kenara bırakır ve minnettarlık, bağışlama ve pişmanlıkla uykuya dalar.

Bunu her gece yapıyor çünkü ölümün ona ne zaman sürpriz yapacağını bilmiyor.

Büyük ödüller günlük yaşamın küçük şeylerinde yatar ve Sufizm tam da bu şeylerde yaşanır. Her gece kalem ve kâğıtla gün boyunca yaptıkları ve karşılaştıkları tüm insanlar üzerinde düşünmeyi ve bunlarla nasıl başa çıktıkları konusunda kendilerini değerlendirmeyi başaran herkes gerçek bir Sufi'dir.

Kalbinizde bağışlayıcılığa sahip olmak mutlak güçtür. Birini görmezden gelebilir ve kızgın ya da hayal kırıklığına uğramış olduğunuzu gösterebilirsiniz, ancak kalbinizde o kişiye karşı her şey saf ve kızgınlık içermemelidir. Bu davranış sadece o kişinin bir daha asla bu şekilde davranmaması için onu eğitmeye ya da aydınlatmaya yarar. Çünkü sadece sevdiğiniz insanları suçlarsınız.

Öyleyse azarlayın ama kalbinizdeki huzuru, bağışlamayı ve sevgiyi asla kaybetmeyin. O zaman Yüce Allah da size aynı şekilde muamele edecektir: Sizi zor ve kolay imtihanlarla eğitecek, sizden yüz çevirmeyecek ve sizi sevecektir.